کاپیتان بارسا علیه گاوی و پدری: در حد رهبری نیستند!
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۲۴۷۸۹
به گزارش "ورزش سه"، تراشتگن فصل گذشته نمایشی درخشان در ترکیب بارسلونا داشت و یکی از مهره‌های کلیدی این تیم در مسیر رسیدن به جام قهرمانی رقابت‌های لالیگا بود.
این دروازه‌بان آلمانی حالا به نقطه اتکای تیمش تبدیل شده و بسیاری معتقد هستند که او باید در تیم ملی آلمان جانشین مانوئل نویر باشد و زمان عبور از ستاره قدیمی این تیم و سپردن دستکش‌ها به این ستاره بارسا رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او حالا در گفتگویی مفصل شرکت کرده و صحبت‌های جالبی را درباره شرایطش در بارسا، هم تیمی‌ها و ناکامی این تیم در لیگ قهرمانان مطرح کرده است.
نقش پدری و گاوی در تیم: شما نمی‌توانید از پدری و گاوی انتظار داشته باشید که رهبری بارسا را در لحظات سخت برعهده بگیرند. هردوی آنها بازیکنان بسیار خوبی هستند اما فقط مدتی کوتاه است که تجربه حضور در تیم اول را دارند.
ناکامی در لیگ قهرمانان: مردم بازیکنان را بر اساس نتایجی که در لیگ قهرمانان کسب کرده‌اند رتبه‌بندی می‌کنند. این واقعیت جدیدی است که وجود دارد. اگر تیم شما تا مراحل پایانی صعود کند، یکی از سه تا پنج بازیکن برتر در پست خودتان به حساب خواهید آمد. اگر تنها به جمع شانزده تیم برتر برسید، نمی‌توانید بین سه بازیکن برتر باشید.
شکست سنگین برابر بایرن مونیخ: باخت 2-8 برابر بایرن بسیار دردناک و در عین حال در رشد من به عنوان یک فرد مهم و موثر بود. این لحظه بسیار سختی بود که مجبور بودیم گامی رو به جلو برداریم. اگر این کار انجام نشود، صلاحیت بازی برای بارسا را نخواهیم داشت. ما بازیکنانی داشتیم که این کار را کردند و همین بازی باعث شد پخته و بالغ شوند.
جرارد پیکه: او مردی است که از اشتباه کردن نمی‌ترسد. تمامی عواقب را می‌سنجد اما ریسک کردن باعث نشده که متفاوت با بقیه فکر کند. افرادی که به آنها اعتماد دارد به او کمک می‌کنند.
قهرمانی فصل گذشته: ما فصل گذشته خیلی خوب رقابت کردیم. گل زدن برای رقیبان به کاری دشوار تبدیل شده بود. این که بتوانید دروازه را بسته نگه دارید بسیار مهم است. اگر برای بارسلونا بازی می‌کنید و می‌دانید که آنها نمی‌توانند برابر شما گلزنی کنند، آرام هستید چون همیشه در نهایت شما هستید که موفق به گلزنی خواهید شد.
قهرمانی سوپرجام برابر رئال: سوپرجامی که در ماه ژانویه برابر رئال به دست آوردیم برای ما بسیار مهم بود. برای بازیکنان جوان تیم هم خیلی مهم بود. آنها برای اولین بار تجربه کردند که قهرمانی در فینال با فشار زیاد چه احساسی دارد. آنها حالا برای موقعیت‌های مشابه آمادگی بیشتری دارند.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۴۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.
به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.
چندی پیش در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»
گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری
اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.
وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آنها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.
وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آنها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است